Continuo a ouvir o adágio
em andamento que me afasta
para mais longe ainda
dos clarins e os espaventos
e nem sequer estás tu já
para me desvendares os porquês
de tanto que não compreendo.
Ía-te mandar unha foto de girasoles, pero estou seguro que xa a viste no meu blog, igual que, estou seguro, que sabes que despois do solpor ven o amencer, que pasámonos a vida xirando e que, a vida é todo iso... Vale que, as veces, nos deixemos levar, pero xa sabes o que refresca unha ducha, canto mais fría mellor... Para agosto unha motorada? (je, xa falo tan mal como Jonas)
3 comentários:
Ía-te mandar unha foto de girasoles, pero estou seguro que xa a viste no meu blog, igual que, estou seguro, que sabes que despois do solpor ven o amencer, que pasámonos a vida xirando e que, a vida é todo iso... Vale que, as veces, nos deixemos levar, pero xa sabes o que refresca unha ducha, canto mais fría mellor... Para agosto unha motorada? (je, xa falo tan mal como Jonas)
Ainda bem, provou-se a existência da partícula de Deus (ouviste, Nietsche!?) e agora vou compreender o universo.
Eses dous últimos versos son dignos dun fado cantado por Camané, Sun Iou Miou.
Enviar um comentário