Rumor de aire

Sinto un rumor de auga.

Paro e escoito.

Son os chopos!, penso,

e levanto a vista.

Aí as están,

as follas de corazón que tremen.

Sei, entón, que non a auga senón o aire

quen me fala dos chopos que abanean

por riba dos corpos mortos dos olmos.