Onte á noite a neveira estaba en alerta vermella. O derradeiro tomate, o derradeiro iogur, o derradeiro anaco de queixo. Así que pensei, mira ti, que mellor ocasión que encetar aquela latiña de paté de pato (unha, cando ten o corpo poético, merca máis pola aliteración que polo contido) que leva meses na despensa. Total que abrín a lata e, de pronto, pensei, cagonodemo, que isto cheira á comida de can, aquí hai algo que non vai ben. E moito-moito, xa vos digo, non me enganei.
Non creo que unha imaxe valla máis que mil palabras, pero sei que vós sodes coma san Tomé e tedes que meter o dedo no paté.
#incapacitaciónlegalávoltadoverán
#istoaminqueningatosteño
#o que non vai ben son eu
Sem comentários:
Enviar um comentário